دکتر رادنوش پشم فروش - فوق تخصص اینترونشنال نورورادیولوژی

ام اس در مردان : بررسی علائم و گزینه های درمان

علائم MS

مردان به احتمال زیاد علائم خاص بیماری ام اس و دوره های بیماری را دارند.همچنین می توانند بیماری MS پیشرونده اولیه د اشته باشند. این نوع از ام اس ، بدون دوره های بهبودی ، به تدریج بدتر می شود. از بین رفتن عصب ، یعنی زمانی که سلول های عصبی آسیب می بینند ، در مردان اغلب بدتر است و تمایل به ایجاد علائم شدیدتری دارد.

برخی تحقیقات نشان می دهد که مردان علائم شناختی و مرتبط با تفکر بیشتری دارند ، اما محققان علت آن را نمی دانند. همه تفاوت ها در بیماری ام اس ناشی از تفاوت های بیولوژیکی نیست. برخی تحقیقات نشان می دهد مردان بعد از مشاهده علائم تمایل کمتری به مراجعه به پزشک و پیگیری علائم دارند. بنابراین زمانی که آنها به پزشکان مراجعه می کنند ، ممکن است آسیب بیشتری به سیستم عصبی آنها وارد شده باشد. برخی از علائم ام اس که ممکن است در همه افراد ، از جمله مردان ظاهر شود ، شامل موارد زیر است:

• خستگی غیر قابل توضیح
• مسائل مربوط به تعادل ، تحرک یا راه رفتن
• درد ، بی حسی یا سوزن سوزن شدن بدون دلیل
• حرکات غیر ارادی ، مانند کشیدگی یا عدم توانایی کنترل اندام ها
• مشکلات بینایی ، که ممکن است اولین علامت باشد
• سرگیجه مکرر
• مشکلات عملکرد مثانه یا روده ، از جمله بی اختیاری
• تغییرات در شناخت ، مانند مشکل در توجه و تمرکز
• اضطراب و افسردگی

این علائم اغلب با گذشت زمان بدتر می شوند ، اگرچه بسیاری از افراد مبتلا به ام اس می توانند علائم آنها بهبود یابد ، سپس دوباره بدتر می شوند. برخی از علائمی که ممکن است بعداً در بیماری ظاهر شوند عبارتند از:

• مشکلات بلع
• مشکل تنفس
• مسائل گفتاری
• از دست دادن شنوایی
• لرزیدن

دلایل بیماری ام اس در مردان

محققان محرکی برای بیماری ام اس شناسایی نکرده اند که مردان را در معرض خطر منحصر به فرد ابتلا به این بیماری قرار دهد. اکثر پزشکان اعتقاد دارند منبع ام اس ام اس یک بیماری خود ایمنی است ، به این معنی که باعث می شود سیستم ایمنی بدن به بافت سالم حمله کند. منجر به التهاب مزمن شده و میلین را که سلولهای عصبی را پوشانده از بین می برد و منجر به آسیب عصبی می شود.

بسیاری از محققان بر این باورند که حمله سیستم ایمنی بدن به اعصاب با یک محرک محیطی مانند عفونت یا قرار گرفتن در معرض ماده شیمیایی خطرناک آغاز می شود. برخی دیگر از عوامل بالقوه برای احتمال یا عدم ابتلای فرد به ام اس شامل موقعیت جغرافیایی ، عفونت ها و ژنتیک است.

عوامل خطر برای MS

گذشته از شیوع MS در زنان ، برخی از عوامل خطر ممکن است احتمال ابتلا به این بیماری را افزایش دهند. این موارد ممکن است شامل کمبود ویتامین D ، سیگار کشیدن و چاقی باشد.

هیچ عامل خطری کشف نشده است که مردان را در معرض خطر بیشتری برای MS قرار دهد.  برخی از محققان استدلال می کنند که قرار گرفتن در معرض سموم محیطی ، مواد حساسیت زا یا سایر مواد شیمیایی ممکن است خطر ابتلا به بیماری ام اس را افزایش دهد ، اما داده های علمی حمایت چندانی از این ایده ها نکرده است.

درمان ام اس

درمان ام اس به طور کلی برای همه افراد یکسان است. اولین راه درمان استفاده از عوامل اصلاح کننده بیماری است. این داروها پاسخ سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کنند و حمله آن را به اعصاب کاهش می دهند. با این حال ، ممکن است سیستم ایمنی بدن را تضعیف کرده و خطر ابتلا را افزایش دهند. بنابراین ، بحث در مورد خطرات و مزایای این داروها و گزینه های بالقوه با پزشک از اهمیت برخوردار است.

در صورت وجود عوارض جانبی جدی ، متخصصان بهداشت و درمان افرادی را که از این داروها استفاده می کنند کنترل کرده و داروهای آنها را تغییر می دهند. در بسیاری از موارد ، شخصی که بهبودی مشاهده نمی کند یا عوارض جانبی جدی روی یک دارو تجربه می کند ، ممکن است نتایج بهتری را با سایر داروها پیدا کند. برنامه های درمانی MS ، صرف نظر از جنسیت بیولوژیکی ، می تواند شامل موارد زیر باشد:

توانبخشی: فیزیکی ، شغلی یا گفتار درمانی ممکن است به فرد کمک کند برخی از عملکردها را بازیابد.
حمایت عاطفی: روان درمانی ، گروه های حمایتی و دوستان و خانواده می توانند به فرد کمک کنند تا ام اس را بهتر مدیریت کند.
مدیریت علائم: پزشکان ممکن است درمان های دیگری را برای مدیریت علائم توصیه کنند. به عنوان مثال ، یک پزشک ممکن است داروی ضد درد را برای درد مزمن تجویز کند.
درمان های جایگزین و مکمل: برخی از افراد از طریق طب سوزنی ، ماساژ یا مراقبت های کایروپراکتیک تسکین پیدا می کنند.

چشم انداز MS

ام اس یک بیماری مزمن است که هیچ درمانی برای آن وجود ندارد. با این حال ، برای بسیاری از افراد ، درمان ها ممکن است پیشرفت بیماری را کند یا حتی متوقف کنند. چشم انداز به طور کلی در افرادی که در مراحل بعدی بیماری به دنبال درمان می روند بدتر است. به همین دلیل برای افراد بسیار مهم است که به محض اینکه به بیماری ام اس مشکوک شوند با پزشک صحبت کنند. اگرچه این بیماری یک بیماری فانی نیست ، اما عوارض ناشی از این بیماری می تواند کشنده باشد. طبق مطالعه ای در سال ۲۰۱۵ ، متوسط سن زنده ماندن افراد مبتلا به ام اس ۷۶ سال است ، در حالی که در میان افراد بدون این بیماری ۸۳ سال است. با این حال ، محققان همچنین دریافتند که مردان مبتلا به ام اس میزان مرگ و میر بیشتری دارند.

خلاصه

اگرچه بیماری ام اس قابل درمان نیست ، اما بسیاری از مردان درخواست درمان را به تأخیر می اندازند. تأخیر در مراقبت باعث پیشرفت بیماری می شود و باعث آسیب بیشتر به سیستم عصبی می شود. علل ، علائم و معالجه ام اس معمولاً در زن و مرد متفاوت نیست. با این حال ، مردان احتمالاً علائم خاصی از این بیماری را نسبت به زنان تجربه می کنند. افرادی که معتقدند به بیماری ام اس مبتلا هستند باید به پزشک مراجعه کنند. سپس آنها می توانند یک برنامه جامع مراقبت تهیه کنند.