آیا تشنج می تواند کشنده باشد؟
تشنج می تواند کشنده باشد ، اما مرگ در اثر تشنج غیر معمول است. صرع گروهی از شرایط است که در آن افراد تشنج می کنند. با این حال ، یک فرد بدون صرع نیز می تواند تشنج کند. بسیاری از مرگ های ناشی از تشنج ناشی از عوامل خارجی مانند غرق شدن ، سقوط یا خفگی است که در هنگام تشنج رخ می دهد. مرگ ناگهانی ناشناخته در صرع (SUDEP) زمانی اتفاق می افتد که فرد در طی یک تشنج مداوم یا بلافاصله پس از آن بمیرد بدون هیچ دلیل دیگری غیر از تشنج. SUDEP نادر است و فقط در ۱٫۱۶ از هر ۱۰۰۰ فرد مبتلا به صرع اتفاق می افتد. یک مطالعه می گوید که SUDEP حدود ۷–۱۷٪ مرگ و میر در بین افراد مبتلا به صرع را تشکیل می دهد.
بیشتر بخوانید: داروهای بیماری صرع
چگونه این اتفاق می افتد؟
مرگ ناشی از تشنج که به عنوان SUDEP طبقه بندی نشده است می تواند از عوامل مختلفی ناشی شود ، از جمله:
- افتادن
- استنشاق استفراغ
- غرق شدن ، حتی در چند اینچ آب ، مانند حمام
- ضربه مغزی ، آسیب دیدگی سر ، یا خونریزی مغزی
- مسائل تنفسی
اگرچه علت مرگ ناگهانی و غیرقابل توضیح یا SUDEP ناشناخته است ، اما تئوری هایی وجود دارد که دلیل وقوع مرگ را بیان می کند. توقف تنفس می تواند اکسیژن موجود در مغز یا خون را به روش تهدید کننده زندگی کاهش دهد. تشنج ممکن است راه هوایی فرد را مسدود کرده و منجر به خفگی شود.برخی از کارشناسان نظریه پردازی می کنند که آریتمی قلبی یا ایست قلبی ممکن است منجر به مرگ در SUDEP شود. SUDEP همچنین می تواند از ترکیبی از عوامل قلبی و تنفسی ایجاد شود.
عوامل خطر برای SUDEP
خطر اصلی SUDEP تشنج های مکرر ، کنترل نشده و شدید است. عوامل خطر برای SUDEP شامل:
- اگر فرد در سنین پایین دچار تشنج شود
- سالها زندگی با صرع
- از دست دادن دوز دارو
- نوشیدن الکل
- تمایل به تشنج در شب
چگونه خطر را کاهش دهیم؟
در حالی که بسیاری از خطرات از کنترل فرد خارج است ، اما مواردی وجود دارد که فرد مبتلا به تشنج می تواند احتمال مرگ را کاهش دهد. به طور خاص برای SUDEP ، مهمترین چیز این است که حتما از داروهای تجویز شده برای تشنج استفاده کنید. راه های دیگر برای جلوگیری از SUDEP عبارتند از:
- اجتناب از عوامل محرک تشنج ، مانند چراغ های چشمک زن.
- پرهیز از نوشیدن الکل.
- خواب کافی
- درک نحوه کنترل و مدیریت تشنج در هنگام وقوع.
برای کمک به جلوگیری از صدمه یا مرگ برای همه تشنج ها ، تغییراتی را برای افزایش ایمنی محیط اطراف فرد مبتلا به تشنج در نظر بگیرید. اقدامات احتیاطی ایمنی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- پوشاندن گوشه های تیز روی میزها
- استفاده از فرش های بدون لغزش.
- قرار دادن موانع جلوی شومینه ها و اجاق ها.
- اجتناب از میزهای شیشه ای
برای ایمن ماندن در آب:
- اطمینان حاصل کنید که هنگام شنا ، یک غریق نجات یا فردی با آموزش نجات وجود دارد.
- جلیقه نجات بپوشید.
- اگر تشنج مکرر است ، به جای حمام دوش بگیرید.
- از صندلی دوش استفاده کنید.
سوالاتی برای پرسیدن از پزشک
اطمینان حاصل کنید که پزشک از تمام وقایع تشنج در زندگی فرد اطلاع دارد تا بتواند درمان مناسب را به شما پیشنهاد دهد. فرد مبتلا به تشنج باید اطلاعاتی در مورد زمان تشنج ، مدت زمان و دفعات تشنج و بعد از وقایع تشنج به پزشک ارائه دهد. برخی از افراد برای یادداشت کردن اطلاعات مربوط به آنچه در زمان وقوع تشنج اتفاق می افتد ، از جمله زمان روز ، مصرف الکل یا کافئین ، خلق و خو ، وضعیت خواب و سایر عوامل ، یک دفترچه حملات تشنج تهیه می کنند. فرد باید از پزشک خود سوالات زیر را بپرسد:
- آیا پزشک هیچ الگویی در سابقه تشنج در فرد مشاهده نمی کند؟
- چه نکات ایمنی عمومی را توصیه می کنند؟
- چه عوامل محیطی را باید در نظر بگیرند؟
- آیا فرد به درمان نیاز دارد و آیا زندگی او می تواند با آن بهتر شود؟
- گزینه های مداوا چه هست؟ عوارض جانبی چه هستند؟
- آیا فرد باید با کسی زندگی کند؟
- آیا باید به متخصص صرع مراجعه کنند؟ (یک متخصص مغز و اعصاب است که منحصراً در درمان صرع تمرکز دارد.)
چه موقع به دنبال کمک باشید
اگر شخصی برای اولین بار تشنج کرد ، باید سریعاً به پزشک مراجعه کند تا علت آن مشخص باشد . هنگامی که پزشک با تشخیص و یک برنامه درمانی روبرو شد ، فرد باید مرتباً چک شود. اگر تشنج شدیدتر ، مکرر یا به هر طریقی تغییر کند ، فرد باید دوباره با پزشک خود صحبت کند. اگر شخصی می خواهد داروی تشنج خود را ترک کند ، باید در مورد مزایا و خطرات نیز با پزشک خود مشورت کند.
خلاصه
مرگ در اثر تشنج نادر است. در حالی که فرد برای جلوگیری از SUDEP کار زیادی نمی تواند انجام دهد ، به جز ادامه داروی خود ، روشهایی برای کاهش خطر مرگ تصادفی در هنگام تشنج وجود دارد. ایمن سازی محیط و رفتار فرد تا حد ممکن می تواند با پیشگیری از غرق شدن ، زمین خوردن یا خفگی هنگام تشنج از مرگ جلوگیری کند.
