دکتر رادنوش پشم فروش - فوق تخصص اینترونشنال نورورادیولوژی

پارکینسون

بیماری پارکینسون یک بیماری پیشرونده در اثر کاهش تولید نوروترانسمیتری (پیام رسان عصبی) به نام دوپامین و نیز افزایش نوروترانسمیتری به نام استیل کولین ایجاد می شود، علایم بیماری شامل بد شدن دستخط، کندی تکلم و راه رفتن،لرزش عمدتا یک طرفه اندام ،سفتی دردناک اندام،بی خوابی،تعریق ،اختلال بویایی و….. می باشند.

بیماری پارکینسون بر سلولهای عصبی مغز که دوپامین تولید می کنند تأثیر می گذارد. علائم بیماری پارکینسون شامل سفتی عضلات ، لرزش و تغییر در گفتار و راه رفتن است. پس از تشخیص ، درمان ها می توانند به تسکین علائم کمک کنند ، اما درمانی وجود ندارد.

بیماری پارکینسون نوعی اختلال در حرکت است که پیشرفت آن به کندی است. افراد ابتدا متوجه ضعف، مشکل در راه رفتن و سفتی در عضلات می‌شوند. ممکن است لرزش سر و دست در این بیماری دیده شود. پارکینسون یک بیماری پشرونده می‌باشد که علائم آن به تدریج زیاد می‌شود. الگوی رفتاری پارکینسون مشخص نیست، گاهی به سرعت پیشروی می‎کند و گاهی به آرامی. علائم عموما با گذشت زمان بدتر می‌شوند و علائم جدید ظاهر شود.

پزشکان از از علت دقیق بیماری پارکینسون مطلع نیستند. این مشکل از سلول های مغزی شما آغاز می‌شود. در ناحیه ای از مغز شما قسمتی به نام Substra nigra وجود دارد که سلول هایی که باعث ایجاد دوپامین می‌کنند می‌میرند. زمانی که دوپامین های مغز می‌میرند سطح دوپامین شما کاهش پیدا می‌کند و شما قادر به کنترل حرکات خود نیستید. کسی علت مرگ این سلول ها را نمی‌داند.

علائم پارکینسون

• کندی در حرکات، به خصوص در شروع حرکاتی مانند پیاده روی یا غلتیدن در رختخواب
• کندی در حرکات صورت، گفتار و کاهش پلک زدن
• اختلال در تغییر حالت به طور مثال از حالت نشسته به حالت برخاسته
• صدای غیرطبیعی
• سفتی در تنه و عضلات
• سرگیجه یا غش کردن در هنگام ایستادن (افت فشار خون ارتوستاتیک)

پارکینسون به دو صورت بروز می‌کند. یکی بر توانایی حرکت شما تاثیر می‌گذارد و مشکلاتی مانند لرزش، سفتی در عضلات را به وجود می‌آورد. و دیگری علائم غیر حرکتی است مانند درد، زوال عقل می‌باشد.

ممکن است تمام علائم را نداشته باشید. شما نمی‌توانید شدت و سرعت پیشرفت آن را پیش بینی کنید. ممکن است یک فرد لرزش جزئی داشته باشد ولی زوال عقل آن شدید باشد. یا ممکن است لرزش ها شدید باشد اما هیچ ایرادی در تفکر و حافظه وجود نداشته باشد.

فیزیوتراپی و کاردرمانی برای بیماری پارکینسون

از علائم پارکینسون کندی در حرکت است، به خصوص سفتی، درد و ضعف در عضلات و مفاصل مشاهده می شود . این درمان ها به کنترل این علائم کمک می‌کند. فیزیوتراپی نمی‌تواند بیماری پارکینسون را درمان کند. فیزیوتراپی می‌تواند تمریناتی در جهت تقویت عضلات و شل کردن عضلات به شما بیاموزد. بسیاری از این تمرینات را می‌توانید در خانه نیز انجام دهید. فیزیوتراپی کیفیت زندگی شما را با بهبود حرکات و تسکین درد تحت تاثیر قرار می‌دهد.

فیزیوتراپی می‌تواند به موارد زیر کمک کند:

• اختلال در تعادل و عدم هماهنگی
• خستگی و درد
• راه رفتن
• عدم تحرک و ضعف در عضلات

تعداد جلسات این روش های درمانی بعد از معاینه توسط پزشک مشخص می شود.

درمان دارویی بیماری پارکینسون

با درمان های دارویی میتوان بسیاری از علایم بیماری پارکینسون را بر طرف کرد ،اغلب داروهایی که استفاده می شوند، دوپامین رو افزایش و استیل کولین را کاهش می دهند، از داروهای موجود لوودوپا،سلژیلین، انتاکاپون، امانتادین ، پرامی پکسول، و  بنزتروپین را می توان نام برد. تشخیص به موقع بیماری پارکینسون ، تجویز داروی مناسب و توجه به عوارض جانبی داروها و عدم داشتن تداخل دارویی در بسیاری از موارد می توان این بیماری را کنترل کرد.

در درمان بیماری پارکینسون درصورتی که علایم بیمار با دارو کنترل نشود ویا عوارض دارویی برای بیمار ایجاد شود ،می توان از طریق جراحی الکترودهایی را در عقده های قاعده ای مغز قرار داد،این الکترود ها به یک دستگاه ژنراتور که روی قفسه سینه بیمار نصب می شود ارتباط دارند ،توسط نورولوژیست دستگاه تنظیم شده و پیام های الکتریکی به مغز جهت ترشح پیام رسان های عصبی می فرستد در نتیجه با ترشح این پیام رسان ها علایم فرد مبتلا به پارکینسون کاهش می یابد.

مکانیسم عمل داروهای ضد پارکینسون

درمان بیماری پارکینسون چیست ؟

اگر بیماری پارکینسون دارید باید بدانید هیچ درمانی برای آن وجود ندارد و نمی‌توان روند پیشروی آن را متوقف کرد اما می‌توان روند آن را با استفاده از داروها کند کرد. پزشک می‌تواند با استفاده از داروها این بیماری را کنترل کند که برخی از آن داروها ب شرح زیر است:

لودوپا یا L-dopa دارویی است که اکثرا برای پارکینسون تجویز می‌شود.

زمانی که شما به بیماری پارکینسون مبتلا هستید، دوپامین در مغز شما ترشح نمی‌شود. لوودوپا علائم شما را بهبود می‌دهد چرا که موجب می‌شود بدن شما دوپامین بیشتری تولید کند. برای مهار کردن عوارض جانبی لوودوپا که شامل حالت تهوع می‌شود پزشکان دارویی به نام کاربیدوپا برای فرد بیمار تجویز می‌کنند. یک داروی ترکیبی وجود دارد که به آن sinemet می‌گویند. برخی باید لوودوپا را به تنهایی مصرف کنند. این نکته مهم است که این دارو را به همراه مواد غذایی و یا ویتامین هایی که دارای ویتامین B6 مصرف نکنید، که این قضیه می‎تواند بر عملکرد دارو تاثیرگذار باشد.

(Safinamide (Xadago

یک داروی اضافی است که برای بیماران پارکینسون تجویز می‌شود. این دارو به کاهش علائم افراد کمک می‌کند. همچنین این دارو دارای عوارض جانبی می‌باشد که این عوارض از قبیل اختلال در خواب، حالت تهوع، حرکات غیرارادی کنترل نشده می‌باشد.

آگونیست های دوپامین

این دارو نیز عملکرد دوپامین در مغز شما را تقلید می‌کرد. برخی از نمونه ها عبارتند از: پرامیپکسول (Mirapex) ، روتین روپینیرول (Requip) ، و ایگوتین (Neupro). برای درمان علائم حرکتی بیماری پارکینسون می توانید آنها را به تنهایی یا همراه با L-dopa مصرف کنید.